P. Anastasiou Clinic Hypnotherapy

Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους (ΓΑΔ)

 

Η Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους (ΓΑΔ) χαρακτηρίζεται από χρόνιο, υπερβολικό και ανεξέλεγκτο άγχος για διάφορες καταστάσεις ή γεγονότα της καθημερινότητας, όπως η υγεία, η εργασία, τα οικονομικά ή ακόμα και μικρά καθημερινά ζητήματα. Το άγχος αυτό είναι δυσανάλογο με την πραγματική κατάσταση και διαρκεί για τουλάχιστον έξι μήνες.

​

Συμπτώματα:

• Επίμονη ανησυχία και δυσκολία ελέγχου της ανησυχίας.

• Ευερεθιστότητα.

• Δυσκολία συγκέντρωσης.

• Διαταραχές ύπνου (δυσκολία στην έλευση ή διατήρηση του ύπνου).

• Μυϊκή ένταση.

• Κούραση.

​

 

Διαταραχή Πανικού

 

Η Διαταραχή Πανικού χαρακτηρίζεται από απρόσμενες, επαναλαμβανόμενες κρίσεις πανικού, οι οποίες είναι ξαφνικά επεισόδια έντονου φόβου που συνοδεύονται από σωματικά και γνωστικά συμπτώματα. Το άτομο βιώνει έναν αιφνίδιο και υπερβολικό φόβο ότι θα πεθάνει, θα τρελαθεί ή θα χάσει τον έλεγχο.

​

Συμπτώματα κρίσης πανικού:

• Ταχυκαρδία ή αίσθημα παλμών.

• Δύσπνοια ή αίσθημα ασφυξίας.

• Πόνος στο στήθος.

• Ζάλη, αστάθεια ή τάση λιποθυμίας.

• Τρόμος ή ρίγη.

• Εφίδρωση.

• Ναυτία ή κοιλιακή ενόχληση.

• Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα άκρα.

• Αίσθημα αποπροσωποποίησης (αίσθημα ότι είναι κανείς εκτός του σώματός του) ή αποπραγματοποίησης (αίσθημα ότι ο κόσμος γύρω του δεν είναι πραγματικός).

• Φόβος απώλειας ελέγχου ή τρέλας.

• Φόβος θανάτου.

 

Μετά από μία ή περισσότερες κρίσεις, το άτομο μπορεί να αναπτύξει φόβο για επανάληψη των κρίσεων ή να αποφεύγει καταστάσεις που πιστεύει ότι θα μπορούσαν να προκαλέσουν κρίση, οδηγώντας σε περιορισμούς στην καθημερινότητα.

​

 

Κοινωνική Αγχώδης Διαταραχή (Κοινωνική Φοβία)

 

Η Κοινωνική Αγχώδης Διαταραχή χαρακτηρίζεται από έντονο φόβο και άγχος σε κοινωνικές καταστάσεις, όπου το άτομο φοβάται ότι θα κριθεί, θα ντροπιαστεί ή θα ταπεινωθεί από τους άλλους. Αυτός ο φόβος είναι τόσο έντονος που μπορεί να οδηγήσει σε αποφυγή κοινωνικών συναναστροφών.

​

Κοινές καταστάσεις που προκαλούν άγχος:

• Δημόσιες ομιλίες.

• Συναντήσεις με νέα άτομα.

• Φαγητό ή ποτό μπροστά σε άλλους.

• Χρήση δημόσιων τουαλετών.

• Εκτέλεση εργασιών υπό παρακολούθηση.

 

Συμπτώματα:

• Έντονος φόβος και άγχος πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά την κοινωνική κατάσταση.

• Φόβος κριτικής ή αρνητικής αξιολόγησης.

• Αποφυγή κοινωνικών καταστάσεων.

• Σωματικά συμπτώματα όπως κοκκίνισμα, εφίδρωση, τρόμος, ταχυκαρδία.

​

 

Ειδικές Φοβίες

 

Οι Ειδικές Φοβίες χαρακτηρίζονται από έντονο, παράλογο και επίμονο φόβο για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ή κατάσταση, ο οποίος είναι δυσανάλογος με την πραγματική απειλή. Το άτομο είτε αποφεύγει το αντικείμενο/κατάσταση, είτε το ανέχεται με έντονο άγχος.

​

Παραδείγματα ειδικών φοβιών:

• Ζώα: Φόβος για σκύλους, φίδια, αράχνες κ.λπ.

• Φυσικό περιβάλλον: Φόβος για καταιγίδες, ύψη, νερό.

• Αίμα-Ενέσεις-Τραυματισμός: Φόβος για αίμα, ιατρικές επεμβάσεις, βελόνες (μπορεί να οδηγήσει σε λιποθυμία).

• Καταστασιακές: Φόβος για κλειστούς χώρους (κλειστοφοβία), αεροπλάνα (αεροφοβία), ανελκυστήρες.

• Άλλες: Φόβος για πνιγμό, εμετό, ήχους.

 

 

Αγοραφοβία

 

Η Αγοραφοβία είναι ο έντονος φόβος και η αποφυγή καταστάσεων ή χώρων από τους οποίους η διαφυγή μπορεί να είναι δύσκολη ή ντροπιαστική, ή όπου η βοήθεια μπορεί να μην είναι διαθέσιμη σε περίπτωση που αναπτυχθούν συμπτώματα πανικού ή άλλα δυσάρεστα συμπτώματα.

Κοινές καταστάσεις που αποφεύγονται:

​

• Μέσα μαζικής μεταφοράς (λεωφορεία, τρένα, μετρό).

• Ανοιχτοί χώροι (αγορές, πάρκα).

• Κλειστοί χώροι (καταστήματα, κινηματογράφοι).

• Ουρές ή πλήθη.

• Το να είναι κανείς μόνος έξω από το σπίτι.

 

Η αγοραφοβία συχνά, αλλά όχι πάντα, αναπτύσσεται ως συνέπεια της διαταραχής πανικού, καθώς το άτομο φοβάται ότι θα πάθει κρίση πανικού σε αυτές τις καταστάσεις.

​

 

Διαταραχή Άγχους Αποχωρισμού

 

Η Διαταραχή Άγχους Αποχωρισμού χαρακτηρίζεται από υπερβολικό άγχος που σχετίζεται με τον αποχωρισμό από άτομα στα οποία το άτομο είναι προσκολλημένο (συνήθως γονείς ή άλλα σημαντικά πρόσωπα). Αν και συνήθως εμφανίζεται στην παιδική ηλικία, μπορεί να εκδηλωθεί και στην ενηλικίωση.

​

Συμπτώματα:

• Επαναλαμβανόμενη δυσφορία όταν αναμένεται ή συμβαίνει ο αποχωρισμός.

• Επίμονη και υπερβολική ανησυχία για την απώλεια των προσώπων προσκόλλησης.

• Επίμονη άρνηση ή απροθυμία να φύγει από το σπίτι, να πάει στο σχολείο/εργασία ή αλλού.

• Επαναλαμβανόμενοι εφιάλτες σχετικά με το θέμα του αποχωρισμού.

• Σωματικά συμπτώματα (πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι, ναυτία) όταν συμβαίνει ή αναμένεται ο αποχωρισμός.